qoşmaq

qoşmaq
1.
f.
1. Arabanı və s. -ni çəkib aparmaq üçün atı və başqa qoşqu heyvanlarını xüsusi surətdə arabaya və s. -yə bağlamaq. Öküzləri kotana qoşmaq. Arabaya dörd at qoşdular. Şimalda kirşəyə it və ya maral qoşurlar. – <Faytonçu:> Sənin xatirin üçün qırx yeddi manata qoşaram. Ə. H.. Payızın əvvəlindən Nurəddin arabasını qoşub, şəhərə kirayəçiliyə getdi. S. S. A..
2. İlişdirmək, bənd etmək, bağlamaq. Qatara əlavə vaqon qoşmaq. Vaqonları parovoza qoşmaq. Kotanı traktora qoşmaq.
3. Birləşdirmək, qatmaq. Mən də qoşdum səsimi; Bu gəncliyin səsinə. Ə. C..
4. Cəlb etmək, bir işin iştirakçısı etmək. Siz varlı kolxozları bu işə qoşun! Qoyun kəndimiz şəhərə çatsın! S. R..
5. Birgə, bərabər göndərmək, yanınca göndərmək, yoldaş etmək. O, Süleyman adlı bir nəfəri bizə qoşdu. M. S. O.. <Səfi bəy:> Buyurun gedək, adam qoşum, sizi xalanızgilə aparsınlar. S. S. A.. Bakıda Firidunu növbəti çağırışçılara qoşub Tbilisiyə göndərdilər. M. C..
6. Düzəltmək, təlif etmək, demək. Mahnı qoşmaq. Dastan qoşmaq. – <Hacı Rəsul:> Deyəsən bu sözləri lap mənə qoşublar. Vallah, mənim halıma qoşublar: hara qədəm basdım, xəzan oldu. M. C.. El aşıqları incə Azərbaycan dilində xalqımızın mərdliklərini tərənnüm edən ölməz dastanlar qoşurdular. İ. Ə..
2.
f. Getmək, bir tərəfə üz tutmaq, yüyürüb getmək. Vaxta ki bu izdihamı gördüm; Mən də o yerə qoşub yüyürdüm. M. Ə. S.. Kənd uşaqları əllərində badya, mis kasa dərəyə doğru qoşurdular. A. Ş.. Azacıq keçmədən cəsur insanlar; Qoşdu iş başına, tərpəndi şəhər. S. V..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • qoşdurmaq — «Qoşmaq»dan icb. Öküzləri kotana qoşdurmaq. Atları arabaya qoşdurmaq. Vaqonları parovoza qoşdurmaq. – <Şəmsi bəy:> Ana, siz də hazır olun, mən də gedim faytonu qoşdurum. S. S. A …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bərk — sif. 1. Mayelərdən və qazaoxşar cisimlərdən fərqli olaraq, öz şəkil və ölçüsünü mühafizə edən. Bərk cisimlər. 2. Sərt, qatı (yumşaq ziddi). Bərk sümük. Bərk daş. Bərk qənd. Bərk ağac. Su donduqda maye halından bərk halına, qaynadıqda isə buxara… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • calamaq — f. 1. Calaq etmək, calaqlamaq. Yaz başı cır ağacları calamaq. – <Qoca:> Bu beş qanad, beş çubuq idi. Özüm kəsib gətirdim, caladım. S. R.. 2. Bir birilə bağlamaq, rəbt etmək, qoşmaq, yapışdırmaq. <Hatəm xan ağa:> Dörd ağacı bir birinə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düzmək — f. 1. Dənə halında olan şeyləri sıra ilə ipə və s. yə keçirmək. Muncuğu sapa düzmək. 2. Müəyyən tərtib və qayda üzrə şeyləri bir yerə qoymaq, yerləşdirmək, sıralamaq. Sıraya düzmək. Şahmat daşlarını düzmək. Kitabları şkafa düzmək. –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • imdad — is. <ər.> Kömək, yardım; darda qalmış bir adamın köməyinə yetişmə, dadına yetmə. Koroğlunun dəlilərdi imdadı; Qılınc çəkdi, hasil ola muradı. «Koroğlu». Görüşdülər, öpüşdülər o qəhrəmanlar; Birbirinin xilaskarı, imdadı kimi. S. V..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kömək — is. 1. Birinin qarşılaşdığı çətinlikləri, sıxıntıları yüngülləşdirmək üçün görülən iş, hərəkət; yardım. Lay lay əməyim bala; Duzum, çörəyim bala; Gözləyirəm böyü sən; Görüm köməyin bala. (Bayatı). Bir səs dedi: – Ey qafil; Hər meyvə olur hasil;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şəbədə — is. <ər.> Rişxənd, ələ salma, araya qoyma; hoqqabazlıq. <Knyaz:> Yapdığın şəbədələr gizli deyil. H. C.. Şəbədə qoşmaq, şəbədəyə qoymaq – rişxənd eləmək, ələ salmaq, söz qoşmaq. <Hüseyn:> İndi mənim dalımca şəbədə qoşanlar, məni… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cərgo:lamax — (Ağdam, Gəncə, Şamaxı) əlavə bir cüt kəl və ya öküz qoşmaq. – Ağır arabıya artıx kəl cərgo:lamax lazımdı (Ağdaş) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • cərgo:lıx — (Ağdaş) əlavə cüt kəli, öküzü kotana, arabaya qoşmaq üçün kəndir və ya zəncir. – Cərgo:lığ əsasən zəncirdən olar …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”